رابطه برخی عوامل با نگرش معلمان نسبت به آموزش تلفیقی دانش‌آموزان دیرآموز در مدارس تلفیقی

    پژوهش حاضر، به منظور بررسی رابطه برخی عوامل با نگرش معلمان دانش‌آموزان دیرآموز در مدارس تلفیقی وبا استفاده از روش تحقیق همبستگی و  بر روی 154 نفر از معلمان(141 نفر زن و 13 نفر مرد)تلفیقی شهر تهران که به صورت نمونه برداری در دسترس انتخاب شده بودند، به اجرا درآمد.ابزار پژوهش عبارت بود از نگرش سنج محقق ساخته معلمان.نتایج نشان داد که 6/41 درصد از معلمان مورد بررسی نگرش منفی نسبت به آموزش تلفیقی  دانش‌آموزان دیرآموز داشته‌اند.با استفاده از ضریب توافق C  پیرسون مشخص شد که بین دو متغیر سابقه تدریس و تحصیلات معلمان با نگرش شان نسبت به آموزش تلفیقی همبستگی معنی‌داری وجود ندارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون لوجستیک نشان داد که بین نظر معلمان به "میزان تناسب محتوای کتب درسی با شرایط ذهنی دانش‌آموزان دیرآموز "و"مشکلات ارتباطی آنها"با نگرش معلمان نسبت به آموزش تلفیقی رابطه معنی‌داری وجود دارد.نهایتا تحلیل رگرسیون لوجستیک نشان داد که رابطه متغیرهای مورد بررسی دیگر (سابقه تدریس معلمان،تحصیلات معلمان و تعداد کل دانش‌آموزان حاضر در کلاس) با متغیر ملاک این پژوهش(نگرش معلمان نسبت به آموزش تلفیقی) معنی‌دار نیست.